In dit manifest zetten we in 6 punten uiteen waarom dit een existentieel recht is en hoe dit kan worden bereikt. Grondbeginselen a. Gelijkwaardig ouderschap en gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid; b. Onvoorwaardelijke opvoedingsverantwoordelijkheid beide ouders: ouderschap niet maakbaar; c. Welbevinden van kinderen het beste bij betekenisvolle relatie met beide ouders; d. Ouderverstoting is een ernstige vorm van kindermishandeling; e. Ouderschap en partnerschap gescheiden; ouderlijke conflicten mogen geen invloed hebben op de ouder-kind relatie; f. Focus op het elimineren van het conflict, het belang van het kind. In geval van aantoonbaar pathogeen ouderschap van één ouder, maximaal ondersteunen van de meest gezonde ouder ter borging van de omgang van het kind met beide ouders; g. Respect voor individuele handelingsvrijheid en invulling ouderschap; h. Erkenning roldifferentiatie; beide ouders hebben hun specifieke rol en ze kunnen elkaar niet vervangen; i. Het belang van het kind is dat ze zich vrij en veilig kunnen binden aan beide ouders; j. De stem van het kind betekent dat ze niet hoeven kiezen tussen hun ouders waarmee hun kind-zijn wordt geborgd.

1. Gelijkwaardig ouderschap, evenredige ouderlijke verantwoordelijkheid en borging ouderlijke verantwoordelijkheid in omgang, zorg en levensonderhoud. Een kind heeft twee liefhebbende ouders nodig die bij voorkeur een goede onderlinge relatie hebben, want ze hebben beide ouders en hun specifieke rol evenveel nodig; ze zijn geboren om zich aan beiden vanwege hun waarde te hechten. Scheiden is nooit goed voor een kind maar op het moment dat ouders scheiden heeft een kind nog steeds recht op de geborgenheid te ervaren die hij/zij nodig heeft. Het is de plicht van de ouders om deze zeker te stellen. Daarbij hoort dat kinderen op basis van de biologische en opvoedkundige loyaliteit van het kind, zij/hij nooit moet worden gedwongen te kiezen voor de ene of andere ouder. Dat is namelijk schadelijk, onmenselijk en pakt ze hun kinderlijke onschuld en kind-zijn af. Veel ouders worden buitengesloten van hun kinderen, meestal zonder enige onderbouwing maar behouden wel de plicht tot het betalen van voor het levensonderhoud en studiekosten. Deze ouders worden gebruikt als financiële bron wat onrechtvaardig is, helemaal als de relatie al jaren is verbroken. Gelijkwaardig ouderschap, evenredige ouderlijke verantwoordelijkheid ter borging van de integriteit, het welbevingen en de ontwikkeling van het kind leidt tot de volgende concrete punten: a. Automatisch ouderlijk gezag van de vader bij erkenning; b. Ouderschapsplan bij geboorte of erkenning of ervoor; c. Bilocatie gedeeld verblijf in plaats van ‘hoofdverblijfplaats’; d. Standaard 50/50 verdeling. Afwijking van de standaard alleen bij overeenkomst tussen ouders of contra-indicatie op basis van feitenonderzoek; e. Geen ‘keuzeleeftijd’ van het kind tussen ouders ofwel ‘keuze’ bij volwassen leeftijd van 18 jaar. Kinderen vanaf 12 jaar mogen worden gehoord maar niet verantwoordelijk worden gemaakt en worden gedwongen om te kiezen. In te stellen toetsingskader voor jeugdzorg en rechtspraak voorkomen dat het kind “kiest”. f. Informatieverplichting vanuit kind naar zijn/haar ouders. g. Verband alimentatie en omgang alsmede opzet organisatie voor toezicht op naleving ouderschapsplan en rechtshandhaving, naast het bestaande LBIO. Relatie verbondenheid ouder - kind, alimentatie en financiële bijdrage; h. Stop het gebruik van de uitwonende, draagkrachtige ouder als financiële bron; i. Verplicht de niet- of minst-werkende ouder tot meer werken i.v.m. levensonderhoud kinderen met het oog op uitvoerbaarheid gedeeld ouderschap; j. Tijdelijke opschorting plicht tot bijdrage levensonderhoud direct na contactbreuk; k. Gelijke financiële verantwoordelijkheid voor de kosten van de verzorging van het kind als ouders financieel draagkrachtig zijn: minimum onderhouds- en verzorgingskosten; l. Alimentatie tot 18 jaar; m. Financiële bijdragen voor levensonderhoud betalen aan het kind; n. Bijdrage overheid bij onvoldoende financiële draagkracht bij één van de ouders;

2. Laat kinderen van gescheiden ouders ook gewoon kind zijn Sommige ouders in een scheiding verlangen van een kind de rol als bondgenoot. Dat is ontoelaatbaar en zeker geen blijk van onvoorwaardelijke liefde. Kinderen mogen nooit worden gebruikt als vriend(in), stormram of wapen. Het afwijzen van één van hun ouders, die een deel van hun identiteit zijn, is een verstoring van de ouder-kind relatie en beperkt hen in het uiten van hun gevoelens en ontwikkeling. Kinderen hebben het recht om onvoorwaardelijk van hun moeder, vader, opa’s en oma’s te mogen houden, en hun liefde ook aan hen te mogen tonen. Daarom de volgende maatregelen voor rechtshandhaving en borging recht van het kind op beide ouders en hun zorg en evenwichtige opvoeding: a. Borging positie ouders, grootouders, adoptieouders, draagmoeders en andere familie maar beperking aantal ‘juridische ouders’ tot maximaal 2 ter preventie van conflicten na scheiding; b. Waarheidsvinding en strafmaatregelen in staffel bij valse beschuldigingen en niet nakomen van ouderschapsplan:

3. 1e overtreding: boete tussen 1000 en 2000 euro;

4. 2e overtreding: boete tussen 2000 en 4000 euro en dwangsom tussen 5000 en 10000 euro;

5. 3e overtreding: tijdelijke opschorting ouderlijk gezag en instelling één verblijfplaats voor het kind, alsmede stopzetting alimentatie; Elke overtreding betekent ernstige kindermishandeling en elke volgende overtreding na de 3e overtreding heeft een boete van 10000 euro tot gevolg. Indien onvoldoende draagkracht aanwezig is dan kan de boete worden omgezet in een gevangenisstraf.

6. Vaders en moeders zijn allebei even belangrijk voor hun kind(eren) Mannen en vrouwen hebben gelijke rechten in Nederland. In de praktijk blijkt de vader vaak een andere en zwakkere positie dan de moeder te hebben. Deze vaders worden door deze moeders, in sommige gevallen andersom, en met hulp van jeugdzorginstanties en rechters buitengesloten en hun kinderen worden gedwongen deze ouder te verstoten. Dit is kindermishandeling en in strijd met de belangen van het kind. Punten: a. Gelijke rechten vaders en moeders middels waarheidsvinding en rechtshandhaving; b. Verbetering van waarheidsvinding: wettelijk definitie van waarheidsvinding, waarbij feitenonderzoek dient plaats te vinden maar ook de normen m.b.t feitenonderzoek, wie het dient uit te voeren, methodieken en soorten onderzoeken en bronnen dienen te worden vastgelegd. Aansluiting bij het Landelijk Forensisch Kader Diagnostiek Jeugd is vanwege de goede normering wenselijk. Bovendien dient het criterium voor relevantie van feiten is het leggen van verbanden verifieerbare bron, gebeurtenissen en analyseren van verstoorde communicatiepatronen m.b.v. het netwerk alsmede hoor en wederhoor, scheiden van meningen en feiten die als verplichte onderdelen van feitenonderzoek gelden. c. Gelijke rechten op parttime/fulltime werk en gelijke verdeling van werk, op basis van gelijkwaardig ouderschap. Recht op parttime werk tot kind 8 jaar is. d. Gelijke rechten op ouderschapsverlof: beiden 6 maanden betaald verlof, 3 maanden onbetaald exclusief voor elke ouder en ziekteverlof tot kind 12 jaar is.

7. Geen enkel kind mag zijn ouders verliezen door een scheiding De grootste angst van een kind is om zijn/haar vader of moeder te verliezen. Geen enkel kind mag daaraan als gevolg van scheiding worden blootgesteld. In de praktijk werkt de “verzorgende” ouder vaak niet meen en wordt hiervoor beloond en zijn vaak communicatieproblemen tussen ouders voor jeugdzorg en rechters al voldoende om de omgang tussen één ouder en het kind te verbreken. Dit leidt tot onrust en onveiligheid bij het kind. De visie van “rust” en ‘de koninklijke weg’ en samenhangende formules zoals ‘Kinderen uit de Knel’ en ‘BRAM’ die gericht zijn op de ouders en hun communicatie i.p.v. de kernproblematiek en de kinderen zijn contraproductief en kindermishandeling. Bij ouderverstoting zijn communicatieproblemen het gevolg van hechtingsproblematiek en persoonlijkheidsstoornissen van de verstotende ouder. Veelal worden kinderen aan de disfunctionele, pathogene ouder toegewezen. Punten: a. Waarheidsvinding en rechtshandhaving voordat mediation plaatsvindt. Bij betwisting van rapportages of verzoekschriften dient onderzoek op basis van feiten plaats te vinden en indien van toepassing correcties te worden uitgevoerd voordat de rechter kennis neemt van het dossier; b. Objectieve, waarheidsgetrouwe rapportages op alle niveaus wettelijk verplicht. Ook voor jeugd- en wijkteams en Veilig Thuis; c. Herstellen van de privacyreglement Gecertificeerde Instellingen wat betreft waarheidsvinding en dossiervorming: alle emails en andere correspondentie dient in het dossier te worden opgenomen. Het besluit wat relevant is of niet dient niet aan bij de zorgverlener te liggen; d. Verbetering risicotaxatie op basis van actuariële toetsingsinstrumenten die kindveiligheid in beeld brengen. Daarmee afschaffing van LIRIK als risicotaxatie instrument; e. Instellen van officiële toetsingskaders voor jeugdzorg en rechtspraak op basis van het fijnmazige systeem van regels over procedurele en materiaalrechtelijke eisen die worden gesteld aan besluitvorming in kinderbeschermingszaken waardoor vrije interpretatie en samenhangende subjectieve handhaving van functionarissen wordt voorkomen. De belangen van betrokkenen zoals ouders, kinderen, gecertificeerde instelling, jeugdbeschermers dienen gelijkelijk te worden gewogen; f. Verbetering procedures interne en externe klachtencommissies met het oog op kwaliteit en tijd. Focus dient te liggen bij de kwaliteitsperceptie van de cliënt in plaats van de norm van de beroepsgroep; g. Instellen certificering management zorginstellingen SKJ met het oog op kwaliteit en integriteit; h. Borging onafhankelijkheid management zorginstellingen en rechters: openbaar maken van het register van nevenactiviteiten ter voorkoming van belangenverstrengeling; i. Stop discriminatie van vaders bij toekenning van gesubsidieerde rechtshulp in familierecht, stop daarmee processtalking, vechtscheidingen en vertraging rechtsgang wat bijdraagt aan meer rust en veiligheid voor de kinderen; j. Minimale vereisten ouderlijke samenwerking op het gebied van schoolkeuze, medische zorg, zorgverdeling alsmede toetsing en rechtshandhaving rechter. Bij geen overeenkomst standaard 50/50-verdeling; k. Kennisvergroting persoonlijkheidsstoornissen, impact hiervan op de kinderen in scheidingssituatie en de risico’s voor kinderen bij ‘professionals’; l. Alleen toewijzing van de kinderen aan één ouder indien uit feitenonderzoek blijkt dat deze ouder welwillend en functioneel is. m. Erkenning ouderverstoting als ernstige vorm van kindermishandeling en opname in DSM 5; n. Opzet van ‘Huis van Hereniging’ op basis van de Canadese formule ‘Family Reflections Reunification Program’ of vergelijkbaar wetenschappelijk aantoonbaar effectief programma: verbreken van de transgenerationele coalitie en borging veilige opvoedomgeving. Na herstel relatie tussen kind en verstoten ouder streven naar parallel ouderschap voor borging betekenisvolle relatie beide ouders; o. Educatie van professionals voor herkenning en aanpak van ouderverstoting en samenhangende hechtingsproblematiek, persoonlijkheidsstoornissen, risicofactoren en de gevolgen voor kinderen en de kindresponsen; p. Gecertificeerde instellingen en hun professionals zijn beide verantwoordelijk voor certificering professionals, waarbij het bijhouden van kennis van en toepassing van de vakinhoud alsmede beroepscode een voorwaarde is voor certificering. Financiering en beloning op basis van kwaliteit en samenhangende certificering in plaats van kwantiteit # casussen, #uithuisplaatsingen, # Onderzichtstellingen; q. De gemeenten blijven eindverantwoordelijk voor jeugdzorg betreffende de uitvoering, certificering van de instellingen en toezicht op de instellingen; r. Verplicht psychologisch onderzoek beide ouders in hoogconflictgezinnen;

8. Ieder kind heeft recht op liefde van beide (groot)ouders Elke volwassene heeft de plicht een kind in staat te stellen de liefde te ontvangen van zijn (groot)ouders die zij onvoorwaardelijk willen schenken. Kinderen mogen door een scheiding nooit van deze liefde verstoken blijven. (Groot)Ouders moeten elkaar alle ruimte geven om die liefde actief te kunnen uiten, en eigen verlangens of onzekerheden geen hindernis laten zijn. Bovendien moeten kinderen niet worden belast met negatieve uitspraken over één van de ouders alsmede worden betrokken bij volwassen problemen. Maatregelen: a. Waarheidsvinding en rechtshandhaving indien één of twee ouders het kind geen ruimte geven de band met de andere ouder te onderhouden of te versterken; b. Oudereducatie in huwelijkse voorbereiding of kort na scheiding via regulier onderwijs of cursussen voor hoogrisicogezinnen geconstateerd door bijzonder curator en getoetst door de rechter; c. Psycho-educatie tijdens zwangerschap

9. De overheid heeft de plicht er voor te zorgen dat haar systeem van rechtspraak en hulpverlening nooit tussen ouders en kinderen komt in te staan. In de praktijk kiezen de hulpverleners vaak voor de manipulatieve, pathologische liegende ouder alsmede kiezen ze voor de gemakkelijke weg en elimineren de andere welwillende ouder uit het leven van het kind. Behalve discriminatie op basis van traditionele stereotypen en het wel of niet leveren van kritiek op de aanpak, alsmede eigen belangen van deze instelling zoals macht, geld en status spelen hierin ook een belangrijke rol. Het is de taak en plicht van rechtbanken en hulpinstanties voorwaarden te scheppen waardoor gelijkwaardig ouderschap, waarheidsvinding en rechtshandhaving de norm wordt. Nooit mag zij partij kiezen door één ouder te zonder onderbouwing en alleen uit machtsmisbruik en vanwege kritiek te beschadigen en een mijnenveld te creëren om contactherstel te blokkeren of zich verschuilen achter procedures en dogma’s. Niet voor niks staat in het ook door ons land ondertekende internationaal verdrag inzake rechten van het kind: “De overheid neemt alle nodige maatregelen om de rechten van kinderen te realiseren. Een kind heeft recht om bij de ouders te leven en op omgang met beide ouders als het kind van een of beide ouders gescheiden is, tenzij dit niet in zijn of haar belang is.” “De overheid moet de rechten, plichten en verantwoordelijkheden van ouders en voogden respecteren. In procedures hierover moet naar de mening van kinderen en ouders worden geluisterd. Beide ouders zijn verantwoordelijk voor de opvoeding van hun kinderen. Het belang van het kind staat hierbij voorop.” Punten: a. Bepalen en in kaart brengen van de risico’s in beginstadium scheiding. Hoog risico: ondertoezichtstelling bij start, alsmede benoeming bijzonder curator met psychologie/ouderverstoting expertise door rechter. Bijzonder curator krijgt regie, toetsing door rechter; b. Piramide van het systeem en controlemechanismen: borging toepassing wetten, regels, verdragen, beroepscodes door jeugdzorg en rechters. Instellen burgerjury ter controle rechtshandhaving door rechters en klachten ten aanzien van rechters; c. Wijziging financierings- en beloningsstructuur jeugdzorg en eliminatie perverse financiële prikkel: financiering gebaseerd op kwaliteit van jeugdzorg, cliënttevredenheid, welbevinden kinderen en daarmee kwaliteit ouder-kind relatie beide ouders in plaats van financiering/beloning voor beschermingsonderzoeken, ondertoezichtstellingen, uithuisplaatsingen e.d. d. Uitbreiding mogelijkheden levenslange schorsing “professionals” na overtreding wetten, verdragen, beroepscodes; e. Openbaarheid rechtspraak; f. Rechterlijke beschikking met “houdbaarheidsdatum”. Evaluatie na 1 of 2 jaar i.p.v. ‘koninklijke weg’ voor de rest van het leven. Situatie onveranderd, dan herstel omgang en zorg; g. Borging onafhankelijke bemiddeling van rechterlijke macht; h. Eerst waarheidsvinding en rechtshandhaving, daarna pas mediation om effectiviteit te borgen. i. Strafvervolging voor alle vormen van kindermishandeling met gelijke weging ongeacht geslacht dader: wreedheid/terroriseren, verwaarlozing, geweld, seksuele mishandeling; j. Contra-indicatie omgang en zorg na veroordeling van kindermishandeling op basis van feiten; k. Kindermishandeling en strafrecht artikel 279, aangifte onttrekking ouderlijk gezag kind ongeacht leeftijd en artikel 300 strafrechtelijk vervolgd. Ouderverstoting wordt als ernstige vorm van kindermishandeling erkend en in de wet opgenomen zodat strafrechtelijke vervolging mogelijk is. Veroordeling leidt tot een tijdelijke opschorting van het ouderlijk gezag. Betere samenwerking disciplines strafrecht en civiel recht; l. Waarheidsvinding, horen onder ede in civiel recht, onschuld tot schuld is bewezen; m. Verbreken contact met beschuldigde ouder tijdens onderzoek: provisorische onderzoek duurt max. 2 weken. Op basis van resultaten en risico diepgaand onderzoek; n. Strafvervolging wegens meineed, laster en smaad in geval van valse beschuldiging: boete, betaling kosten voor onderzoek kindermishandeling en laster; o. Borging rechtshandhaving, rechtvaardigheid en de rechtsstaat alsmede het vertrouwen van de mensen in de rechtsstaat. Alle activiteiten van jeugdzorg en rechters die niet bijdragen aan herstel van het contact met één ouder zonder contra-indicatie is in feite kindermishandeling en strafbaar: beëindiging “onaantastbaarheid” jeugdzorg en rechters. Schadeclaim letselschade t.a.v. de Nederlandse staat, instanties en betreffende personen. Verhaalrecht Nederlandse staat of instanties op betreffende personen.

Auteur: Ivo Vrijkotte namens ‘Ouders tegen ouderverstoting’ Oldenzaal, 14 februari 2019